بررسی اپیدمیولوژی و پیگیری دوساله بیماران تحت عمل جراحی توبوپلاستی در مرکز آموشی - درمانی معتضدی از سال 1375 - 1370

علل لوله ای و صفاقی در حدود40% - 30 عوامل نازایی در زنان را تشکیل می دهند. اتیولوژی بیماری لوله ای و صفاتی، می تواند بیماریهای التهابی لکن، جراحی های قبلی لگن و یا لوله ها، چسبندگی های دور لوله و دور تخمدانی و یا اندومتریوزیس باشد. تقریبا 5% از بیماران مبتلا به آسیب لوله، هیچ عامل واضح قابل تشخیص برای بیماری ندارند درمان این نوع علل نازایی، ‏‎ivf‎‏ و یا اعمال جراحی بازسازی لوله می باشد. توبوپلاستی می تواند از طریق لاپاراتومی، لاپاراسکوپی یا میکروسرجری انجام شود. اقدامات جراحی به منظور بازسازی لوله برحسب نوع و محل انسداد، و وجود و وسعت چسبندگی های لگنی و اطراف لوله، متفاوت می باشد و شامل توبوتوبال آناستوموزیس، فیمبریوپلاستی، سالپینگونئوپلاستی و سالپینگواوورایولیزیس و... می باشد. پروگنوز عمل جراحی به فاکتروهای نظیر سن بیمار، تکنیک و نوع عمل جراحی، تجربه جراح، طولی از لوله که بازسازی می شود بستگی دارد. در این تحقیق ما 30 بیمار را که تحت عمل جراحی توبوپلاستی قرار گرفته بودند، مطالعه کرده و 2 سال پس از عمل آنها مورد پیگیری قرار دادهنتایج حاصله به شرح زیر بودند:متوسط سن افراد تحت عمل 4/29 سال بود. بیشترین علت عمل جراحی را برگرداندن ‏‎tl‎‏ قبلی تشکیل می داد. (53%)بیشترین محل انسداد لوله قسمت میانی بود (3/43%)میزان تولید نوزاد زنده 35% و میزان ‏‎%9 ep‎‏ بود. بیشترین میزان تولید نوزاد زنده، در گروه با نوع عمل جراحی توبوتوبال آناستوموزیس جهت برگرداندن ‏‎tl‎‏ (7 مورد) اتفاق افتاده بود.